Bir adam var,
Yol değil, kendi içinde kayıp.
Yürür gibi yapar,
Ama hiçbir adım atmaz aslında.
Ne mevsim tanır,
Ne zamanın yönünü.
Yazlık mı, kışlık mı bilmez,
Çünkü içi hep donmuş bir gece.
Konuşmaz artık,
Çünkü kelimeler ona küsmüş.
Kendi yankısına bile uzak,
Kendine bile susmuş.
Kayıptır…
Ama kimse aramaz onu.
Çünkü o, önce kendinden vazgeçmiştir.
Mustafa Muho
Kayıt Tarihi : 23.6.2025 23:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!