Ölümün beni sıçtığı bu cehennemde yalnızım
Bana diyorsunki delirme
Ama paramparça yalanlara çarpan benliğim
Kullanılmış ve yatak altına atılmış prezervatifler gibiyim
Bana diyorsun ki üzülme
Ama düşlere kapanmış gözlerim
Ne desen boş
Kendini tüketen mum gibiyim
Biliyorum büyük bir savaşın ortasında değiliz
Hiçbir devrim bizi kurtarmaz
Herkes kadar çirkiniz
Hiçkimse kadar güzel...
Dokunmayacak omzumuza şefkatli bir el
Cehennem işte burası
Ateşten dostlarla içiyoruz ne güzel
Şimdi susmanın tam sırası
Sus ve git benim cehennemimden
Kayıt Tarihi : 6.9.2009 01:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Albert Luis Hopkins](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/09/06/yitik-88.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!