YİTİK
Gün ağarıyor sevgilim,yoksun uzun zamandır
Bilmek isterdim kiminlesin,kim o ballı dudağı öpen,
Kimin eli benim elimden sonra eline değdi,
Kim seni benim kadar sevebildi,
Kim o çocuk,o saf aşkı sana verdi
Peki sen,sen kandın mı bunlara,yuttun mu bunları,
Nasıl unuttun senin için hayatını karartan bu hıyarı
Soytarılar çevirecek etrafını,aramaz mısın beni
O saf aşkı aramaz mısın gerçekleri görünce
Ya ben,seninleydim bu hayatta
Gidişin,bitişim oldu zor toparlandım
Aslında toparlanmak da değil
Sol tarafıma vuruyor her uyandığımda ya,
Eskisi gibi önemsemiyorum
Takmıyorum artık önemsiz organı,
Gülümsüyorum etrafımdakilere artık,
Asmıyorum suratımı,belli etmiyorum
Unuttum çoktan diyorum,yediremiyorum
Kolay mı ya,ne zaman muhabbetin açılsa aynı soru
Ya o diyorlar,ya o unutmuş mu
Unutmuştur diyorum,artık mühim değil,
Olur mu hiç,hayatımın sorusu o benim,
Unuttun mu acaba,unuttuysan zor mu oldu
Acısını çektin mi benim gibi,
Sessiz telefonlara başkasının adı söylendi mi,
Şarkıdaki gibi,
Bazen bir içki şişesi yaşam destek ünitesi oldu mu
Olmadı….
Olmayacak da,benim ümidim kalmadı,
Ama önemsiz organ durana kadar,
Bıkana kadar bedenden
Bu yitik vazgeçmiycek ….
Kayıt Tarihi : 3.1.2008 06:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!