Elim böğrümde
Kaybolmuşum Urfa çölünde
Güneş tam tepemde
Kavurucu, alabildiğine
Toprak çatlak, kuru susuz
Can bedende, huzursuz
Gözler kanlı uykusuz
Yar içimde bir hırsız
Ben ondan ümitsiz
Karayazı, çöl, serap
Düşmüşüm bitap
Her yer gönlüm gibi
Tam takır ya Rab
Urfa bozkırları gibi kurumuş
Onlar kadar geniş
Toprak suya, gönül aşk‟ a susamış
Ve ben terk edilmiş
Unutulmuş….
(18 Ocak 1968 Site Talebe Yurdu Ankara)
Yılmaz AksoyKayıt Tarihi : 29.6.2011 15:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!