Yitik Şiiri - Nilay Bekkaya

affedilmez hayat bağışlayana yapılan alınganlık
zaman
asiliği hoşgörüyle geçiştir zaman
affedilmez küçüklükle büyüklüğün kapısını çalan

sen olsaydın aşarım gibi geliyor
ama vardın bir zamanlar yine aşamamıştım
koş dediğimde yoktun, yokluğuna yutkundum
köklerini saldığın tüm o zararlı otları
birer birer yoldum
umarım ışıklandı kalbimi tuzla buz eden çehren artık

şimdi hayat diye önümdeki bulamaça bakıyorum
canlı ve hissediyor olmanın etkilerine