Yoktur O! Yitip gitmiştir avuçlarından
Hani hiç bitmeyecek sandığın bir rüya gibi
Yine de beklersin her zamanki yerinizde, her an
İliklerine kadar hissederken bilirsin dönmeyeceğini
Atasın gelir yorgun bedenini sokaklara
Sıkışıp kalan bir şey vardır bağrında
Baktığın her yerde O’nu görürsün
Uyanırken karanlığın soğuk koynunda
Gururun aşkla bitmeyen savaşın versiyonu
Yüreğinin aklına oynadığı kahredici oyunu
Herhangi bir sokağın herhangi bir köşesinde
Çöküp kaldığın o çaresizliğin girdabında
Anlarsın; O yoksa kaybediyorsun yolunu
İçinde O’na koşma arzusu dayanılmaz olur
Kendine verilen sözler, edilen yeminler unutulur
Ve dünya bir kez daha kurulur umutla, heyecanla
Sevgilidir çünkü O. Ve ne olursa olsun sevilmelidir
Özgür iradeye aşk adına bir kez daha kilit vurulur.
O’na gittiğin an, gerçeklerin dile geldiği andır
Zira senin yapamadığını O zevkle yapmıştır
Öyleyse kahrolmak niye? Hem ne geçer eline?
O Mutluluğu bulmuşken ellerin gözlerinde
Yapabileceğin bir şey ya kalmamıştır ya sınırlıdır
Şimdi zaman O’nu unutma zamanıdır, unutulmalıdır
Dünya dediğin yeni değerler üzerine yine kurulmalıdır
Mutluluk O’nun kadar senin de hakkın, öyle değil mi?
Ne gerekiyorsa alınıp hayattan inadına yaşanmalıdır.
Kayıt Tarihi : 26.11.2016 15:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!