Anımsamıyorum..
Hangi zamanda unuttum gözlerini
Hangi el savurdu
Yangınında tutuştuğum geceleri..
Gölgesinde çalınmış yüzler saklayan
Ağaçlar yetiştirdim her gece
Papatyalar büyüttüm avuçlarımdaki toprakta
Utangaç bir sevgili gibi
Ağır ağır kabuklarından soyunan
Yazık!
Kırık düşleriyle eriyor zaman
Sıyırıp ayaz bir gecenin koynundan düşlerimi
Güvercinler uçurdum yitik adreslere
Şimdi
''Gelme'' diyorum ''gelme''
Gelirsen beni bulamayacaksın bende
Yitik bir ruh kaldı bu bedende.
Kayıt Tarihi : 14.10.2012 00:18:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nevin Özveri](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/10/14/yitik-113.jpg)
beğeni ile okudum
beğeniyle okudum
Belki de önce kendimizi kendi içimizde yitirdiğimizdendir bunca yitik.
Çok sevgimle.
Gelirsen beni bulamayacaksın bende
Yitik bir ruh kaldı bu bedende.
SİZE YAKIŞAN GÜZELLİKTE OLMUŞ ŞİİRİNİZ.Kutlarım.
TÜM YORUMLAR (11)