Yalnızlığın kayıp şehirlerinde yaşıyor bedenlerimiz.
Dostun yürek sıcağından çok uzağa düşmüş kimliğimiz.
Sessizlik sağır ederken kuaklarımızı,
bir damla suda boğuluyor yeşeren ümitlerimiz.
Kim öldürdü yaşamın bereketliliğini ruhlarımızda?
Kim çaldı çocuk masumiyetlerimizi?
Zaman her şeyin ilacı bilirdik biz
oysa zaman küflenmenin sert bir rüzgarıymış.
Gerçekten sevmedik belkide
Bencilliğin bayrağına sarılıp
zafer çığlığı attık arkadaş bulduğumuzda.
Neyi paylaşamadık
Neyi çaldık birbirimizden.
Şimdi yalnızlık denizlerinde
sessiz birer liman gibiyiz.
Çoktan yitip gitmiş yüreklerimizdeki sevgi
Küf tutmuş üstümüzdeki ten.............alev yavuz
Kayıt Tarihi : 16.8.2011 15:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
çok güzel ve içli bir şiir okudum, gönlünüze ömrünüze sağlık efendim.. :)
Arada bir mesajlarınızı gördüm.. Fırsat olmadı, bir merhabaya.. Yoğun günlerin sonucu bu... Elde değil... Bu sabaha, sahur sonrasına nasipmiş, şiirinizle tanışmak...
'Şiirin teması, günümüzün hastalığı... Maalesef böyle... Kalabalık gibi görünen şehirlerde, semtlerde, cadde ve sokaklarda yapayalnız kişileriz... Bazen itiş kakış içinde bir dolmuşta, otobüste, vapurda, tramvayda bir sürü insanla beraberiz... Oturduğumuz yeri 'milimle' ayırmak bile mümkün olmuyor... Bu kadar yakınız.. Ama ruhen bir o kadar uzak! Nedir bunun nedeni? aslında çok basit... Biz önce, kendimize yabancılaşıyoruz... Unutuyoruz geldiğimiz yeri, adetlerimizi, komşuluk ilişkilerimizi...Okullarda aldığımız eğitimi unutuyoruz, çünkü o da yaşamdan kopuk, içi dolmayan bir ezbercilik... Ve çevremizde kol gezen güvensizlik... Başıma ne gelir endişesi... Adım adım kendimize güvenimiz de kayboluyor... İşte size yalnızlık!'
Şiiriniz gerçekten çok güzel işlenmiş.. Samimiydi, içtendi... Etkilenmemek zor... Sizi ve duyarlı tavrınızı kutluyorum...
Şiirinize gereken değer verilip, listeme alınacaktır... Şimdiye kadar gelemememi affettirir mi bilmem?
Saygılar sunuyorum...
yalnızlığı arkadaş edinmişsen
değisin yalnız
yalnız arkadaşından dolayı
sen kalmışsın yalnız
saygılar
Sessiz birer liman gibiyiz,
Çoktan yitip gitmiş yüreklerdeki sevgi,
Evet haklısınız, gerçek sevgiler dostluklar azalıyor.
'Çiçekler küsüyor, kaktüsler bitince'
Tebrikler, esenlikler. Gönül bahçenizdeki çiçekler solmasın.
**10**
Kendi cephesinden bakıyor Şair.Doğrularını itiraf ediyor.Şiiri aracı kılıyor adresine teslim etmek üzere.
Aşk'ın ,temel acıları çoklandırmadaki işlevini okuyorsunuz tarafsızca.Sevda ertesinin belgeleri açıldıkça sevisel duyguların katman katman yok edilişi karşısında sessiz kalıyorsunuz.
İmge keşfedmede ve bunları şiirde kurmada Değerli YAVUZ ustalığını konuşturmuş.
Çok beğendim.
Kutluyorum.
Nicelerine.Erdemle.
TÜM YORUMLAR (6)