Yitik Şiiri - Dursun Tombul

Seni;
Hasretle
Özlemle
Çaresizce sevdim.
Deniz kenarındaki yosunlar
Akarsuya düşüp giden
Kuru yapraklar.
Kaf Dağı'nın ardında kaldı
Renkli umutlar.
Nasıl hasretim bilemezsin,
Gün ışığındaki sabahlara.
Meğer
Ne kadar da yakınmış
Yalnızlık.
Nefeslerim bile tutamıyorlar
Beni artık.
Hani gecelere kafa tutardım.
Şimdi
Tutsağım ellerinde.
Ölesiye, biteviye.
Gelmeyin üstüme hatıralar,
Gelmeyin.
Yitik zamanın,
Kaybolmuş kahramanıyım......