Yırtılmış Pandomim Şiiri - Süleyman Karaca

''Korkuyoruz duygularımızı ifade etmekten,

Ve bu korkumuz duygularımızı öldürüyor! ''

-William Sheakspeare-

Hissettiklerimi hiç dolandırmadan anlattığım,

ve o gücü kendimde bulduğum

bir şiirim yok benim...

Yalanları kullanmadan ifşa edeceği gerçeğim,

Çarpıklaşmadan oluşan bir kimliğim,

Yönelimsizleşmeden kıvılcımlanan duygum yok!

Gerçeklerin hepsi yalan,

Korkunç bir canavar,

Gerçek-

gerçeklerim...

Melankolik bir şarkı mırıldanırken

sis çöken benliğimin ovalarına doğru,

ruhumda bestelenen bir ezgi yok.

Aşık olduğumda,

Çılgın bir rock' konserindeymişçesine

bağıra bağıra söylemek istesem de

o aşkı bilinçaltıma gömene kadar ifşa edebileceğim

bir cümlem yok benim!

iki kere düşünmeden girdiğim bir atmosfer

içinde olduğum paranoyadan sıyrılmadan belirttiğim hislerim yok...

Düzensiz,çarpık mısralara gömerek haykırışlarımı

söylüyorum...

''Aşık olduğum zamanlar sana,

aşkımı sınıflandıracak ve onu anlatacak

bir cümlem yok benim! ''

-Zihnimde kurulan trajediden bir alıntı-