Yırtılmış Kalpler Şiiri - Yılmaz Tizgöl

Artık ne gayem var, ne bir emelim.
Hürmetle öpülecek nede bir elim.
Yalnız doğdum , yalnız ölmek dileğim.
Bir bayram sabahı hatrım sorulmaz!
Olmuyorsa olmuyor, sual sorulmaz!

Ne çok hırpalanmış ne çok eskimiş.
Yırtılan kalplerin dikişi tutmaz!
Ağırmış durumu zor farkedilmiş.
Parelenmiş gönle yama vurulmaz!
Olmuyorsa olmuyor sual sorulmaz!

Çokta acıtmıyor ,eskisi gibi.
İlaç kar etmiyor,bağlasan olmaz!
Kan kaybı çok, yara derinde gibi.
Diksen dikilmiyor, dağlasan olmaz!
Olmuyorsa olmuyor, sual sorulmaz!

Alıştım artık ben çektiklerimden.
Hasat olmaz benim ektiklerimden!
Çoktan vaz geçtim ben sevdiklerimden!
Zorla güzellik olmaz? Vallahi olmaz.
Olmuyorsa olmuyor, sual sorulmaz!

Yıllar oldu öğrendim candan vermeyi.
Bir gönülde iki çöpü dermeği.
Gönülsüz verilen kuru ekmeği
Çiğnesen olmaz yutsan yutulmaz!
Olmuyorsa olmuyor, sual sorulmaz!

Bazen isyan ettik,bazende keder
Koskoca bir ömrü etmişiz heder!
Nasip değil bize bir başka sefer!
Mezarda yatanlar inan yorulmaz,
Olmuyorsa olmuyor, sual sorulmaz!

Ardından ağlayan, yoksa birisi.
Boynun bükük gider, işin doğrusu!
Nasıl bilirdiniz, günün sorusu!
İyi adamdı diyen biri bulunmaz!
Bir rekat namazın bile kılınmaz
Olmuyorsa olmuyor, hesap sorulmaz!

Yılmaz Tizgöl
Moskova
12 ağustos 2019