Yırtık bir uçurtmanın anılarına sığındı çoçukluğum....
Babamla oynadığımız ilk ve son oyunda yırtıldı....
Hiç ellemedim bir daha, yırtık kaldı...
Bir daha oynamadık babamla..ne meşgul adam...
Çekirdek yediğimiz,mahallenin kızlarını kestiğimiz,çocukluğumun beni terk ettiği dönemlerde bile
sakladığım yırtık uçurtmam....
Ne çok sevmişim,yada ne çok özlemişim oynamayı...
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta