Yırtık Sayfalar Şiiri - Yusuf Özdumanlar

Tan yerinde uykusuz gezen bulutların
Bahçelere düşen kavruk gölgesi
Ve gölgeleri izleyen izlerimin
Bana vurulmuş kelepçesi...
Yine aynı gün kollarımda
Yine gözlerimin semaya
Damla damla dilekçesi

Ki ben parmak uçlarımda
Sonsuz kere ölümün
Dik yamaçlı soğuk burçlarında
Hayal kurardım geceleri
Geceler sarkardı avuçlarımda
Bir yanım dağılırdı yalnızlığa dört bucak
Bir yanım arardı bendini bakışlarımda

Ve öylesine inatla inanmak gelirdi
Kadere, böylesine içtenlikle
Bulanmak gelirdi içimden
Soğurken hislerimden soğuk pencerem
Yakardım geçmişimi bir kibrit çöpünde
Geçmişim veda ederken zamana
Hatırası kalırdı yüzümde

Ben dar sokakların kaldırımında
Bir kez daha güneşe söz veriyorum
Sonsuz bir derya patlıyor ruhumda
Her bir zerremde dalga dalga zemheri
Her bir zerremle ateşe yürüyorum
Yolumu gözleyen yorgun eşikleri
Kanatlarımla ürkütüyorum