Yirminci asırın içindeyiz ki;
Ne şöhret bıraktık ne şan bıraktık
Evlat babasını dışarı atar
Ne kılıç bıraktık ne kın bıraktık
Darp kalmadı başımıza inmedik
Şaşırdılar meylimize dönmedik
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta