Yirmilerimde Yorgun

Kapatırlar bizim de üzerimizi o ahşap konaklarla
Yakındır o gün, yakındır; ecel bu akşam kapımı çaldır
Kırgınım, küskünüm ve yorgunum, zordur
Tanrım bu meczup aklımı hayra yordur

Sebepsiz kırgınlıkların tedarikçisi
İşte buna kader demiş, maziden birisi
O kadere karşı gelmek büyük günahmış
Tanrı fikrimizi sormadan bizi dünyaya atmış

Omuzlarımda taşıdım hayatın kederlerini
Yirmilerimde yoruldum, unuttum hayallerimi
Sabır taşı bile çatlarmış en sonunda
Düşünün, düşünün şimdi benim dertlerimi

Ölümden korkmayın, biz oraya gidiyoruz
Ceplerinize doldurmayın gereksiz şeyler
İşte o ana kadar hayatımızda kolcuyuz
Şimdi dönüşsüz bir trende bizler ölüme yolcuyuz.