Yirmibir Yaşın İzleri Şiiri - Aşkı Harun

Yıllar geçti, ne sessiz bir hüzün,
Ne de kaybolmuş bir masum yüzün.
Her çizgi bir hikâye, her iz bir yara,
Yaş büyütür ruhu, acıya alıştırarak ara.

Gözler görür, derinlerde saklı pırıltıyı,
Geçmişin ağırlığıyla taşır yarını.
Dizler titrer, adımlar yavaş,
Ama yürek inatla diyor: “Devam, savaş!”

Saçlar beyazlar, rüzgâr gibi uçar,
Zaman insana kendi yolunu açar.
Her son bir başlangıç, her düşüş bir ders,
Yaş, insana bilgelik fısıldar, sessizce ters.

Yirmi bir yaş, bir eşik, umut dolu yollar,
Acı öğretir bazen, içte kalan sorular.
Gençliğin sıcağıyla büyür hayat dersi,
O yaşta atılır geleceğin temeli, sesi.