Yirmi Yedi Deyyûs Anakasası!

Ekmek yoktu, esvap yoktu türk yoktu
Yoklarla doldurdu boş iken oda
Teknede un üzerimde kürk yoktu
Bunları var etti lâkin daha da

Türk kim imiş bakıp görsün gâvûrlar
Demek için şişirildi avurlar
Teknik ile dağı taşı ovurlar
Pürüz koymamıştı hiçbir sahada

Şühedâdır Menderesim şüheda
Elini öpmüştüm boğazovada
Asker adı ile seni asanlar
Kafirler zümresi iki dünyada

Cehennemin ataşında yanarlar
Bu geberenleri öldü sanarlar
Yahudiye mahremini sunarlar
Oynaşırlar ataş dolu vahada

Milliyetçilikmiş bunları geçin
Masonu Yahudi rey verip seçin
Şimdi vatan millet haini için
Bin yıldızlı otel ol yassı ada

Yirmi yedi deyyus yaptığı zaman
Nelerde idi türkoğlu imâm
Ülkücüyüm başka şeyden anlamam
Yemek diye zehir koydular kaba
O zehiri yiyip içen hödükler
Mümin diye öttükleri düdükler
Düşman oluverdi dîni güdükler
İşgâlciye dedilerki merhaba

Korku aldı dîn-i imân yerini
Bakarken; Üç yiğit verdi serini
Babam bile olsa, böylelerini
Cehenneme götürecek araba

Yirmi Yedi Deyyûs anakasası
Türke kan ağlatır bitmez tasası
İşte bu ihânetin hülâsası
Halâ cenderede garip guraba

Altmış bir senedir İSLÂMİ rûhu
Teskin olup sükût edemez yâhû
Sözde; türklük taslayan bu gürûhu
Çifte koşup edeceksin maraba