Yirmi Kuruş (kıssa) Şiiri - Mehmet Şahan

20 KURUŞ (kıssa)

Londra’daki camiye yeni bir imam gelmiş,
İmam her gün hep aynı otobüse binermiş.

Yolculuk sabahları erkenden başlıyormuş,
Çoğu zaman da aynı şoföre rastlıyormuş.

Bir gün bilet alırken yanlışı fark etmemiş,
Şoför imama “yirmi kuruşu” fazla vermiş.

Yerine oturunca parayı tek, tek saymış;
İşte ta ki o zaman yanlışlığı anlamış.

Kara, kara düşünmüş kalsa öbür sefere;
Yirmi kuruşu geri versem mi ki şoföre!

Bunları düşünürken içinden bir ses der ki;
“Yirmi kuruş şoförün umurunda mı sanki!

Otobüs şirketinin kârı zaten çok fazla,
Şirket fakir mi olur böyle ufak bir azla?

Bu kadarcık parayı kabul etsek tediye;
Belki Allah’tan gelen bize ufak hediye!”

İneceği durakta imam fikrin değişmiş,
Şoföre doğru gidip parayı geri vermiş.

“Ben fark edememişim siz de etmemişsiniz,
Para üstü verirken çok fazla vermişsiniz!”

Şoför gülümseyerek: “Eminsiniz değil mi?
Camide yeni imam, Mü’minsiniz değil mi?

Aslında ben de sizi ziyaret edecektim,
Bizatihi imamdan, dini öğrenecektim.

Bilerek fazla verdim, sırrına ermek için;
İslâm’ın özü nasıl? Tepkiyi görmek için!”

İnerken imam sanki nefessiz boğulacak,
Bacakları felç olmuş, yerlere yığılacak!

Bir direğe tutunmuş ayakta kalmak için,
Aklına kızıyormuş gafletten aymak için!

Gözyaşları dökerek titrer bütün tenleri,
Sessizce mırıldanır kalbinden geçenleri.

“Allah’ım ben ne yaptım? Az daha batıyordum,
Yirmi kuruş uğruna, İslâm’ı satıyordum!..”

Pir-î Fâni der ki sen, yaşadığın imanla;
İyi, kötü ne isen; örnek olduğun anla!

MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FÂNİ)
19.03.2021 – İSTANBUL