Yirmi Dört Yıl Şiiri - Ömer Kayra Türk

Yirmi dört yıl yirmi dört asır
Yirmi dört dize beklerim
Gergin limanların dört yanı sır
Ağır ağır yokluk vapurları beklerim

Kaçsam güvenmemiş denir mi
Karanfilim görünmez çapayı bırakıp
Ya şimdi gelirse iskemleden, ölmem ki
Yirmi dört yıl oldu, gideli beni bırakıp

Yağmurda üşümüyordu düşlerde
Kuyruklu piyanosu yalnız başına
Pazartesi miydi neydi o günde
Parfüm yavaşladı döndü yoluna

Dedi beni özleme yıllarca
Düşündüm, makul bir istek miydi
Ben dizelerle özlerim yazdıkça
Yirmi dört yıl oldu, özlemiş miydim

Buzdolabımda çaresizliğin kareleri
Dehşetli bir rüzgâr bekliyor kapıda
Ağlayacağım duysam, yolsuz çiçekçileri
Değişmedi ne zamandır, yalnızlığım da

Yokluk vapurları son kez dayandı
Bu yağmur son kez yağdı, gitti gözlerime kıyıp
Çekildi çapa bir gürültü bastırdı
Yirmi dört yıl oldu, gideli beni bırakıp