Yüreğimin yamacına ilişti
Anılarda kalan kuş sesleri üşüdüm
Asılı kalan o son yaprağa kayıtlıydı düşleri zamanın
Ve ben vişne rengine büründüm
Tıpkı yaramaz çocukluğum gibi
Sahi beni özledin mi şiir yürekli sevdam
Yirmi dokuz ömür sığdı an denilen hiçliğe
Ve ben yer çileği tatlılığında
Karamuk gözlü melek doğurdum
Sana şiir şiir ördüm sevdamı
Bukle bukle suya yazdım
Kara gözlü kara saçlı
Yüreği pamuk mu pamuk tıpkı ben
Dağ gibi sırtını yaslayacağın tıpkı sen
Yirmi dokuz yıla yirmi dokuz ömür sığdırdık
Mutluluğum o yüzden
Kayıt Tarihi : 27.11.2017 02:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mahmudiye Düzkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/11/27/yirmi-dokuz-yil-yirimi-dokuz-nefes.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!