Bazen kalbine öyle şeyler olur, bilemezsin.
Bazen dilin tutulur, tek kelime söyleyemezsin.
Bazen seversin sevildiğini bilmezsin.
Bazen gülersin, bazen ağlarsın, böyle yaşarız, anlarsın.
Bu sabahta, aynı güneş, aynı çiçek, her zamanki gibi ben mutsuzum, üzgünüm, kapkaranlık dünyam seninle aydınlandı.
Saçları siyahtı ama, gözleri parlak, bir ışık yaktı, bir kerecik baktı, gülümsedi,
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta