Yine Yarım Kalan Bir Şiir! ....

Yine sırtımı yasladım bir duvara! .....
Köhnemiş duygularlamı yüklüyüm,
Yoksa; ben mi köhnedim bilmiyorum! .....
Köşe başları tenha, Duvarlar soğuk...
Sırtımı kime yaslayayım; bilmiyorum! ...
İçimi ısıtan; bir çay var,
Bir de; sigara! ...
Haa! senden sonra tabi......
Neden? günler böylesine soğuk anlamıyorum!
Mayıs ortasında da üşünür mü yaw?
Yaza girerken palto giyer mi insan?
Böyle günlerde bu tür şeyler yazar mı?
Yaşayan bütün ölü şairler!
Mısralarım mı soğudu? Yoksa; içim mi donuyor?
Acaba dünyamı durdu,dönmüyor! ...
Yoksa; benim başım mı dönüyor? ............
Çok geçmiyor düşüyorum,
Hem de bir daha kalkmamak üzere! ...
Düşüyorum ve bir daha kalkamıyorum!
Ben düştükçe şiirlerim yarım kalıyor,
Ben düştükçe duvar dipleri boş,
Ben düştükçe ölüyorum! ......
Yine boş bir duvar dibi,
Yine yarım kalan bir şiir,
Ve yine;
Bir kez daha ölüyorum! ......
...................................................................

Van
07.05.2003 / çarşamba