10/10/1945///Halen yaşamaktadır
Yine yalnız başıma kaldım düşünüyorum.
Hayatımla ilgili bir şeyler yazıyorum.
Gelecekten umut yok geçmişi özlüyorum.
Geçmişi özlememiz hayra alamet değil.
Her taraf yanlış dolu gel de bunlara eğil.
Toplumumuz ne yazık git gide bozuluyor.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta