Yine Yanıldım Şiiri - Ahmet Afşın Efkarl ...

Acemaşiran bir plak, bir sarı gramofon
Nostaljik dekorları geçmişi hissedişin
Hele o günkü halin, hele o pes edişin
Biliyorsun aslında yenilen benim

Caz vuruyor kadehte, siluet bir saksofon
Bir serin dinleniştir şu yağmur sağnak sağnak
Geçmişimde bin pençe, gelecekte bin tırnak
Her notada söylenen, denilen benim

Dehlizde yitirdiğim suratım hükümsüzdür
Bir kayıp ilanıdır gözlerce, sakallarca
Beynimde büyüttüğüm en vahşi çakallarca
Kesilen, parçalanan, yenilen benim

Yapraklarda ipucu; demek ki mevsim güzdür
Eş anlam takvimlere istihzadır gülüşüm
Düşüncemin yüzümde yarattığı izdüşüm
Bir solgun bilinmezlik sanılan benim

“Tanrı zar atmaz”* ama insani(!) bir tesadüf
Gıyabında bir imza, vekaleten önyargı
Aynı taş, aynı kuyu, aynı düşüş ve sargı
Aynı soruda bin kez yanılan benim