Baharın Mayıs ayında,
Soldu Soma'nın gülleri,
Yine sızladı yüreğim,
Coştu gözümün selleri.
Bu Vatan'a baştan başa,
Baktım ki Türkiye yasta,
Mevlam sabrı Cemil versin,
Yakınlara, eşe, dosta.
Kara haber tez yayıldı,
Dünya'nın dört bir yerine,
Yüce Rab'bim rahmet etsin,
O maden şehitlerine.
Karbonmonoksit gazıyla,
Ecel şerbeti içtiler,
Yarım kaldı hayelleri,
Faniden Hakk'a göçtüler.
Her birinin yüzlerinde,
Var idi kömür karası,
Onları canından eden,
Bir lokma ekmek parası.
Can cananından ayrılmış,
Yavruları yetim kalmış,
Anne-baba ağıt yakar,
Ciğerleri yanık kokar.
Bir daha hiç görmeyelim,
Böyle acı manzarayı,
Gelin tez elden saralım,
Canlar yakan bu yarayı.
Kayıt Tarihi : 17.5.2014 09:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!