Yine sessiz bir gece, yine karanlık çöktü yüreğime
Korkular kol geziyor sol yanımın ıssız caddelerinde Her duyduğum ayak sesinde biraz daha ürperiyorum
Biraz daha parçalanıyorum yalnızlığın çaresiz saatlerinde....
Kimse bilmiyor, kimse duymuyor diye tek başıma dinliyorum Kederimden en damar parçaları
Hem de ne için!!
Olmayacak bir ruh, gelmeyecek bir düş, Gerçekleşmeyecek bir hayal için....
Ölüyorum günden güne Kaybediyorum umudumun en kıymetli parçasını,
Bir daha ayağa kalkabilecek miyim, Yoksa karanlık sokaklarda kaybolup gidecek miyim.....
Kayıt Tarihi : 23.5.2017 12:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)