Yine Sensiz Şiiri - Kadir Umay

Yıllardan sonra ilk kez yapıyorum;
Kağıdı, kalemi almış elime yazıyorum.
Belkide kaybetmişim o günleri, düşünceleri.
Bir özlemdir geçen o yıllar, belkide bir kayıp zaman
Ama yazıyorum, kendimi sana yazıyorum,
Belki farketmeyeceksin ama
O yılların hasretini bir beste yaptım;
Bak işte çalıyorum.
Ağlayan bir çocuğun tomurcuk yaşları gibi;
Yılların özleminde hava soğuktu.
Bir avlu gibi çizdim seni son kağıdıma.
Ne fayda ki, neylersin ki;
O yıllar gam, o yıllar keder, o yıllar ki yine sensizdi.
Sakalı pas tutmuş, üşüyen adam
Radyomda çıkan güzelim şarkı,
Yatağımda duran o kokmuş yastık;
Orospu zamandan sonra yine sensiz.
Sigaram bir nefeste bitiyor.
Buz gibi parmaklılar yine çekiliyor.
Son bir kere öldüm hasretten önce;
Bak işte topraktayım, o yıllardan sonra yine sensiz.