Son Olursun Şiiri - Kadir Umay

yalnızlığımı kabul ettim
bunu bilki; sana karşı hiç yenilmedim
duvarıma ismini kazısam bile,
yosma bir kağıt gibi atılmadım ben.
bir deste gül birazda kan buharı
bir türlü saramadığım ellerimle yazdığım şiirlerim var
kaldılar ortalıkta bir sensiz.
farzet bir orman yangını
kül olsun sarı engerek.
tanrın varsa kurtarsın seni;
ben yalnızsam sen ölümlüsün,
sen bir gök mavisiysen,
bilki ben 'TANRIYIM'.
yakarım gözlerini,
artık güller açmaz bahçende,
çağlayanlar durulur dünyanda.
sonra bir hüzün, çüçücük bir ölüm;
gözlerini yımar düşünürsün.
bir sigara yakarsın, gavurcasına yanarsın
kalemlerin tükenir.
bahar içinde susuz kalırsın,
'KALDIN DA'
birazcık ölsene;
ben istiyorum bunu senden
tanrın istiyor...