Yine Seni Yazıyorum Şiiri - Şair Kardelen50

YİNE SENİ YAZIYORUM

Binlerce kez dolaştığım
Bu şehrin karanlık sokaklarında
Yine seni arıyorum.
Islak kaldırımlar bile
Tanıyor artık beni.
Yine mi onu arıyorsun diye
Sorar gibi bakıyorlar yüzüme.
Birden yokluğun geliyor aklıma
Bir şeyler takılıyor genzime
Ciğerim yanıyor sensizlikten
Bağırıp haykırmak istiyorum
Sesimi gökyüzü dindiriyor
Benim yerime onlar haykırıyor
Bulutlar söndürebilmek için yangınımı
Yağmurlarını salıyor üzerime.
Bak işte sana yazıyorum bu şiiri!
Yağmur damlalarını mürekkebim yapıp
Yine seni yazıyorum harf harf
Toprak emiyor seni
Damarlarında dolaştırıyor.
Yine seni yazıyorum seni
Bir hayat,bir ömür,bir kalp
Seriyorum yollarına…
Seni yazıyorum sana seni
Yağmur damlaları mürekkebim...
Toprak emiyor seni
İliklerine kadar seni çekiyor.
İşte bak güller açmış dalında
Toprak senden bir parça vermiş güllere
Seninle açıyor güller
Seninle yeşeriyor bütün dünya
Seninle geliyor bahar.
Sana yazıyorum yine sana
Anlatamıyorum içimdeki aşkı,sevdayı
Çektiklerimi anlatamıyorum sana
Bırak dokunma kedere gama
Bırak onlar benim olsun
Al bütün mutluluklar hediyem olsun
Ben çekerim hasretliği
Ben çekerim dertleri
Bütün günahların benim olsun
Gülmesin hiç yüzüm ne fark eder
Yeter ki sen gül ağlamak benim olsun!
Biliyorum sen şimdi
Bu şiiri okuyorsun kahve gözlerinle
Ama sen bilmiyorsun bu şiiri yazarken
Gözlerimden döktüğüm yaşları.
Hani demiştin ya;
Gülleri çok severim diye!
Bilmiyorsun her gül gördüğümde
Gözlerimin dolup seni hatırladığımı.
Birazdan uzanıp yatağına
Mutlu rüyalara dalacaksın
Biliyorum sen şimdi hayallerinde üşüyorsun
Ellerinle ve gözlerinle
Yüreğimde yaktığın ateşi düşlüyorsun.
Ben ise ay ışığında sana hasret
Seni düşünüyorum.
Bak sonra sabah olacak şehrinde
Güneş gülümseyecek pencerende
Sen uyanacaksın ve
Benim sabahım olacak o zaman.
Aynada resmine gülümseyeceksin
Seyredip güzelliğini
Merhaba diyeceksin dünyaya.
Ben ise yine seni bekleyeceğim.
Ey kahve gözlüm!
Bilirmisin gündüzde gece yaşamak
Nedir bilirmisin?
Sensizlik nedir bilirmisin?
Hiç kaldın mı sen sensiz?
Hiç döktün mü gözünden hasret yaşlarını?
Bilirmisin kaybetmenin korkusunu?
Çaresizlikten ne yapacağını bilememenin
Ne demek olduğunu bilirmisin?
Aşk nedir bilirmisin Meleğim?
Bilirmisin nedir aşk?
Yaşamaktır aşk meleğim yaşamak.
Sen yokken bile seni yaşayabilmektir.
Ölümü göze alıp
Sadece senin gözlerinde yaşayabilmektir aşk!
Duymadan sesini,tutmadan ellerini
Sevebilmektir aşk bir ömür boyu.
Beklemektir aşk bir tanem beklemek!
Araya milyarlarca kilometre girsede
Mevsimler yıllar geçsede
Bekleyebilmektir aşk bir başkasının olmadan!
Yemindir,anttır aşk Meleğim!
Bir sözdür açıkça söylenen
Öyle bir sözdür ki,öyle bir yemindir ki
Kaldırıp bütün engelleri aradan
Yalnızca sen ve ben olabilmektir aşk!
Unutmamaktır aşk Meleğim!
Bir an akıldan çıkarmamaktır seni
Nefes alırken,uyurken,yürürken
Hep seni düşünmektir aşk!
Uykusuz geceler boyunca
Senden başkasına kapatıp kapıları
Sadece seni düşünmektir aşk!
Ve aşk söyleyebilmektir Meleğim
O mukaddes iki kelimeyi
Senin isminle birlikte söyleyebilmektir.
Hatırlarmısın hani o parkta otururken
Gözlerine bakarak,ellerinden tutarak
Söylemiştim ya!
İşte aşk odur Meleğim.
Aşk söyleyebilmektir sevdiğini!
İşte şimdi bende söylüyorum
Binlerce kez de söylemiş olsam
Yinede söylüyorum sana.
Sen bu şiiri okurken
Ben senden çok uzaklarda
Yine seni düşlüyor olacağım
Ellerinden tutup,gözlerine bakamasam da,
İşte şimdi söylüyorum.
İçimden geldiği gibi
Kalbimden kopan bir feryat gibi
Ruhumla söylüyorum.
İstersen öldür beni,istersen güldür!
Bir ömür beklemek dahi olsa,
Yolun ecelim dahi olsa,
Vazgeçmeden söylüyorum.

Kalbimin üzerine koyup ellerimi
Kapatıp gözlerimi,hayaline dalarak
Bütün dünyaya haykırarak söylüyorum;
SENİ ÇOK SEVİYORUM…

''Ne Mecnun sevdi
Leylayı bu kadar,
Ne de Leyla sevildi,
Benim Seni Sevdiğim kadar...''