Cansız varlıklarla dolu boş bir odadayım.
Her zamanki gibi boş.
Düşüncelere dalıyorum,yine sen.
Elime kağıt kalem alıyorum,
Birşeyler karalıyorum,aklımda sen,
Seni yazmaya çalışıyorum.
Kağıtlar buruşuyor,kalemler kırılıyor;
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta