Hayat,
neresinden bakarsan bak
gerisinde göremediklerindir.
Su,
ne kadar içersen iç
kalanıyla sürdürebilirsin hayatını.
Ateş,
içinde veya gözün önünde yansada
biryerlerde tutuşmaya başlayandır.
Hava,
nefes alıp verdiğinde hafif
alıpta veremediğinde ağırdır.
o hep içinde kalır.
Toprak,
içinde hareketsiz olmayıp
ayağının altında, denizlerin dibinde de olsa
bir nefeste içine dolmak için can atandır.
Ve SEN
sonsuzluğun bir noktasındaysan da
başı da sonu da hep sensindir...
20.04.2009
Ali Tamer KudayKayıt Tarihi : 8.4.2011 13:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!