Suları akıp gidiyor daracık boğazın,
Hatırası kalıyor canım Mirunam'ın
Heybeti kadar büyüktür okyanusların,
Kavuşmayı bekleyen hasret korkum.
Yitirdiğim gölgemde bekliyorum güneşimi,
Usulca bir rüzgar gibi ellerinin değmesini,
Gurbete uçan hüzünlü kuşlar gibi,
Sıra dağlar aşıp da görüyorum gözlerini.
Havası, suyu toprağı aynı,
Bir vakit sonra belki zamanı farklı,
Aynı yerde, aynı bankta ellerimiz sarılı,
Aşk saksılarına dikilmiş sevda tohumları,
Yüz harp atlatmış bu yurdun bağrında,
Yeşerecektir tekrar kavuştuğumuz anda.
Furkan Mustafa Cihangir
Kayıt Tarihi : 12.2.2024 14:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!