Volkan Şiiri - Furkan Mustafa Cihangir

İçinde kaynayan bir ateş,
Gözlerinden lavları sızar,
Etrafında en güzel kırlar,
Ondaki sabra hayranlar.

Sahte gülüşüdür sesleri,
Süs sanırlar küçük alevlerini,
Gövdesi yerin altında, başı yukarda
Volkan, çatlayamaz da, patlayamaz da.

Volkan uzakta ve yalnızdır,
Yüreğindeki cevheri çoktan yakmıştır,
Kendi tavında kendi ciğerini kavurur,
Volkan bin yıl susar bir gün konuşur.