Kurbağa prens,yine o yeşil köşkte...
Yine o besteyi,çalıyorken keman,
Kurbağa prensmiş,Kenan...
Sevdiği kız Lamia,ymış...
Namıdiğer kınalı yapıncak...
Onları,kurbağaya çevirense Cavidan.
Köşkün arkasında bir dere,
Önünde deniz
Teknede Kenan'la Lamia...
Kucaklarında Melek,büyüden,
Kurtuldular ki demek,
Kimbilir kaçıncı yılı,evliliklerinin,
Ve karşıda paşazadelerin yalısı...
Kurbağa prens ne zaman öptü de Lamiayı?
Lamia ne zaman döndü ki eski haline...
Şimdi Cavidanın vay haline.
Tekne de Kenan yine o besteyi çalıyormuş...
2-Nisan-2009
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 2.4.2009 17:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
selami
TÜM YORUMLAR (1)