Yine Nisan Şiiri - Orhan Bektaş

Yine nisan
Yine çiçek yine yağmur
Çıkıyorum caddelerine bu şehrin
Ziyan olmasın diye her damla
Birde kalın bir yelek alıyorum omuzlarıma
Hızlı adımlar atmadan
Yürüyorum ki yine aklımdasın
Gözlerin beliriyor kuytularda
Ve ayak izlerini buluyorum derinlerinde ruhumun
Ve belli belirsiz bir yangınla tutuşmuş
renkler karışmış gökkuşağında
Uzatıyorum ellerimi saçlarından buluta

Duruyor aniden yağmur
Açılıyor gökyüzü
Kalakalmışım ortasında zamanın
İçim ürperiyor yalnızlıktan
Yüreğim kavrulurken ayrılığına
Anladım ki her nisanda sen varsın…