Yine mi geldin?
Dağları üşüten ayazınla.
Sen geldin, ben kaçamaklardayım.
Kar tanem diye severdim seni
Kucaklar dolusu sevgimle.
Düşüp de erirsin tenimde.
Rüzgara yakışırsın sen
Şehvetini yüceltir diye.
Esmek istersin güzelim
Dondurmak istersin her dokunduğunda.
Sen kar tanesi, ben ateş.
Tutkuyla bağlıyım sana.
İmkan’sızınla severim ben seni.
Senin korku olduğun evsiz yüreklerde
Ben sabahın umudu olurum.
Yanmaya devam ettikçe ben
Emsallerin söndürmeye gelir.
Haddini aşıp yaklaştığında
Sen bende erimeye mahkumsun!
Bilinmezi oynayan sevdayız biz
Düşlerde kavuşuruz ancak.
Gözlerimiz konuşur
Sessiz haykırışlarla.
Sen geldiğinde
Oradaki ben değil, küllerim.
Yine geç kaldın her zamanki gibi.
Yasını tutmaya başla kar tanem
Ben söndüm ebediyetteyim.
Kayıt Tarihi : 27.5.2014 16:18:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!