Seninle ben
Zümrüdü Anka olurum
Küllerimden doğarım.
Avuçlarında uyurum
Bir bebeğin ana kucağı hasreti gibi.
Sonbaharda esen o ince meltemlerde
Em güzel manzaramdır saçlarının dalgalanışı.
Hele o gözlerin yok mu?
Gizemini çözemem bakışlarının.
Seninle ben
Yaşanmışlarımı unutup,
Yaşayacaklarımıza, mutlu yarınlarımıza
Umutla bakarım.
Seninle ben
Ferhat olur dağları delerim.
Leyla’m olursun sen benim
Her işkencesini çektiğim.
Ömrümü koyarım uğruna
O pamuk ellerinde özenle işle diye.
Severim ben seni bir ömür
Benimle kal, aynı yastıkta kocayalım diye.
Sende seversin bilirim
O tertemiz körpecik yüreğinle.
Kayıt Tarihi : 27.5.2014 16:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tevfik Çilsoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/05/27/yeniden-dogus-41.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!