Akşamları mecalsiz yakarışlardan korktuğum bir hayatı bir köşeye bırakırım,
Gün ışıklarıyla doğan ve karayelden yanlı umutlarım,
Hep teslimdir bensiz bir yana,
Ah ulan pişmanlıklarım, ah ulan nedensiz amaçlarım,
Ne denli değil mi, bu çaresizlikler, pişmanlıklar;
Bir hiç uğruna sarf edilen yalanlar...
Ben sensizliğe, sen bensizliğe alışmışız bir kere,
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta