Akşamları mecalsiz yakarışlardan korktuğum bir hayatı bir köşeye bırakırım,
Gün ışıklarıyla doğan ve karayelden yanlı umutlarım,
Hep teslimdir bensiz bir yana,
Ah ulan pişmanlıklarım, ah ulan nedensiz amaçlarım,
Ne denli değil mi, bu çaresizlikler, pişmanlıklar;
Bir hiç uğruna sarf edilen yalanlar...
Ben sensizliğe, sen bensizliğe alışmışız bir kere,
Bir bakışki açıyor gönül muammasını,
İki sevdalı kalbin en gizli yarasını,
Bir bakış ki kudreti hiç bir lisan da yoktur,
Bir bakış ki bazen şifa, bazen zehirli oktur.
Bir bakış, bir aşığa neler anlatır,
Devamını Oku
İki sevdalı kalbin en gizli yarasını,
Bir bakış ki kudreti hiç bir lisan da yoktur,
Bir bakış ki bazen şifa, bazen zehirli oktur.
Bir bakış, bir aşığa neler anlatır,