Hiç beklemediğim depremlerdir
En çok yıkan umutlarımı,
Hiç bitmeyen yağmurlarla aşınır
Dermansız yüreğim...
İsyansız suskunluklarım,
Kilit misali asılıp kalır dudaklarıma,
Yapraklar sararıp dökülür,
Ben susarak dökülürüm yere,
Sessiz...
Her akşam bıkmadan,
Gün batımını izleyen
Ayyaş gözlerim,
Biraz daha iç kızılından güneşin,
Yine mevsim sonbahar,
Bilirsin ki şair yüreğim
Bu mevsimde güneş batarken daha çok kanar...
Kayıt Tarihi : 8.9.2009 21:17:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Yaşam ve onu anlamlandıran eylemler çabadan öte savaşım gerektirir. Sevgi gibi, aşk gibi... Başarı ve mutluluklar edilgin kalarak elde edilemez. Susmak bir savaşımın taktiği gereği bazen anlamlı olur. Örneğin hız almak için geri çekilmek gibi...
Şair bu şiirde melonkolik bir durum sergiliyor. Şairin güçlü ve güzel şiirilerini bildiğimden bunu ben DEMLENMEYE çekilmek olarak algılamak istiyorum.
Daha güzelleri üreteceğini biliyorum.
Her akşam bıkmadan,
Gün batımını izleyen
Ayyaş gözlerim, derken zaten şair mücadeleci ruhunun varlığını duyurmakta okuruna.
Şairimi İSYANKAR suskunluklarının başarıya ulaşması dileğiyle kutluyorum.
TÜM YORUMLAR (1)