Yine Mecbur Kaldım Şiiri - Ferhat Eren

Yine mecbur kaldım, yine kollarına sığındım dost geceler.
Beni ürkütmüyor artık zifir rengi gözlerin.
Ayazın, keskin soğukların değil bedenimi titreten.
Yüreğimde haykıran volkanın ızdırap külleri.
Yıldız renkli gözlerin ektiği sevda tohumlarından tutuşan özlem ateşi.

Yine mecbur kaldım, yine kollarına sığındım dost geceler.
Umurumda değil, karanlığının gözlerime koyduğu yasaklar.
Umurumda değil, avuçlarımın meçhulünde bomboş kalışı.
Umurumda değil, mehtabın ışığında yıldızlarla sevişmek.
Hasret yumağı örülmüşken yüreğime,
Taş gibi oturmuşken özlemler beynimin derinlerine,
Senin karanlığın sabah çiseleri gibi dudaklarımı ıslatır ancak.
Uğraşma kapatamaz ağırlığın gözlerimi,
Özlemimi bekleyeceğim bu gece zifirinden koyu çayımı yudumlayarak...