Yine karıştım Şiiri - Ceren Ateş

Ne yosun kokusunu arıyorum artık
Ne de Barbaros yokuşundan iniyorum
Geceler yine mehtaplı
Ama tüm yıldızlar yalnız

Hayalin geliyor ve konuyor beynime
Sanki her şey tatsız
Yaşanan anlar beni hala terk etmiyor
İçimdeki karmaşa beni devamlı savuruyor

Bir dolmuşa biniyorum tek başıma
Sen geliyorsun aklıma
Geçmişteki bir an’a sanki geri dönüyorum
Sen, yanımda duruyorsun
Başını omzuma yaslıyorsun
Ben, sarılıyorum sana
Uykuya dalıyorum omzunda
Bir daha hiç uyanmak istemiyormuşçasına

Artık
Ne gözlerin var gözlerimde
Ne sözlerim tam özleminde
Her şey boş gibi bu son demimde

Sonra
Birden telefon çalıyor
Yine sen arıyorsun
Bu sefer farklı geliyor sesin
“Bitti” diyorsun “özlemim”
‘‘Parmağımda bir yüzük var’’
‘‘Bana mutluluk dile’’ diyorsun

Ben,
Donakalmış bir halde
Zalim karmaşanın eşiğinde
Yalan muhabbet yapıyorum
Adına sevindiğimi söylerken
Duvara bir tekme savuruyorum

Canım yanıyor
İçim kararıyor
Kalbim acıyor
Sana olan aşkım ise
Bir türlü ama bir türlü dinmiyor