Yine İlk Bahar Şiiri - Ali Osman Yılmaz

İlk bahar yağmurları,
Tüm şehri yıkadığında,
Sen vardın yanımda,
O ilk günün,
Tertemiz aşkıyla.

Ne muhteşemdi o gün,
O ilk buluşmamızda,
Yağmur yağmış,
Sırılsıklam ıslanmıştık da,
Öyle bir sokulmuştun ki koynuma,
Üşüyorum ama mutluyum,
Şimdi seninleyim ya,
Demiştin,
Sevinçli göz yaşlarınla.

Yine ilk bahar,
Yine yağmur yağıyor,
Ve şimdi kimbilir,
Hangi ağacın altında,
Bir güzel,
Islak ve üşümüş,
Sokulmuş meçhul,
Sevgilisinin koynuna.
Seni seviyorum demekte,
Usulca kulağına.

Yeni bir aşk,
Bu bahar gününde,
Herhangi bir ağacın altında,
Çiçek çiçek,
Yeni sevdalar açmakta.

Yine bu ilk baharda,
Yine bahar yağmurlarıyla,
Tüm şehirler yıkanmakta,
Ve benim gözlerim,
O ağacın altında,
Seni aramakta.