Yine Hüzünlüyüm Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Yine hüzünlüyüm yağmur altında,
Yine biryerlerde sensiz kalmışım.
Kollarım kırılıp kalmış yanımda,
Sensiz yaşamayı kolay sanmışım.

Orda da gecenin yarısı mı, tam?
Orda da yağdı mı yağmur durmadan?
Burada ben bana hiç acımadan
Paramparça olmuş, paralanmışım.

Ne yağmur durdurur figanlarımı,
Ne rüzgar dağıtır dumanlarımı,
Kendime çok gördüm kendi canımı;
Kırılmış, üzülmüş, yaralanmışım.