YİNE HAYAT DÜĞÜMLENDİ BOĞAZIMA
yada ENGELLİYE OY ENGELİ
Oyumu kullanmam işkence gibiydi. Tekerlekli sandalyemle bir kat yukarı çıkarıldım. Bu adaletsizliktir. Yirmibirinci yüzyılda çağdaş Atatürk cumhuriyetime yakışmayan yüz karası bir tutum. Hani nerede benim seçme-seçilme yani taleb etme-edilme hakkım. Bu durumda engellisine sahip çıkan, demokratik bir toplumdan söz etmek mümkün mü? Yoksa önce haklarımızı gasp edip, sonra gasp edilen haklarımızı geri teslim edilmesinin adına “pozitif ayrımcılık diyerek, “ hamasiyet politikası yapanlar; şimdi nerdesiniz? Oysa bizler pozitif ayrımcılık değil, yalnızca en temel anayasal haklarımızı kullanırken; sadece eşitlik istiyoruz: EŞİTLİK! Hepsi bu.
Çok şey mi istiyoruz? Asla hayır. Çünkü cumhuriyet devrimleriyle yasalaşan “seçme ve seçilme hakkının” Fransa gibi birçok çağdaş Avrupa ülkelerinden önce kadınlarımıza tanınmasının önemini kim görmezden gelebilir? Atatürk 30 Mart 1923' de Vakit Gazetesi' nde yayınlanan bir beyanatında; 'İnsan topluluğu kadın ve erkek denilen iki cins insandan oluşur. Kabil midir bu kütlenin bir parçasını ilerletelim, ötekini ihmal edelim de kütlenin bütünü ilerleyebilsin? Mümkün müdür ki bir cismin yarısı toprağa bağlı kaldıkça, öteki yarısı göklere yükselebilsin? ' der. Öyleyse çağımızda engellinin seçme ve seçilme hakkın gözetmemek hangi vicdana sığar? Böyle bir ulusun çağdaş ve evrensel insan haklarına saygılı olabileceği düşünülebilinir mi? Bu cumhuriyetimin kendi varoluş yasalarını yıkın bir aykırılık değil de nedir?
Biz engel(i) enen Atatürk’ün evlatları, kimse bizden karar hakkımızı alamaz.Sürünerekte olsa o merdivenleri çıkarım ve tepkimi hiç değilse demokratik hak olan oyumla vicdanlarına fırlatırım. Bu bizleri yoksayan politikaya karşı boynumun borcu! İşte, bana öyle geliyor ki engellilere hizmet götürmedikleri için bu tepkimizden çekinerek, oy vermemizi yine zorlaştırdılar.
Zorluklardan biride, onca zahmetle almış olduğum TC kimlik mumarası belgesine bakmak bir yana, nüfus cüzdanıma dahi bakma zahmetinde bulunmayarak, oy kullanmama göz yummuş olmalarıydı. Artık yok sayılmanın bu kadarına da pes! Uyardığımda ise ismimin listede olması yeterli dendi.
Nurten aktaş
Nurten AktaşKayıt Tarihi : 6.5.2009 22:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'Eşitlik İstiyoruz Hepsi Bu' adıyla tepki, posta ve hürriyet ankara ekinde yayınlandı. 'Sandalyeye oturtalim, cikartalim yukari; ne var ki? ' dediler bana da. 'Hayir, yukari filan cikmam ben' diye direttim. Sinirlerim zorlamak pahasina da olsa, giris katta oy kullanmak konusunda taviz vermedim. Engellileri giris katina vermeyi bile beceremiyor koskoca YSK. Sandik gorevlilerinin insiyatifine mahrum olmak cok manyakca. YSK'da engelli oldugumun kayitli oldugunu bilmesem, yine neyse. Secmen kaydi sirasinda en ince ayrintisina kadar yazmislardi. Demek ki, ise yarar bir bilgi olarak degil, taciz etmek icin sormuslar engelliligim hakkindaki sorulari! ! ! ! ! ! ! ! ! !
yeni metrobüs yapıyorlar engelliye göre hiçbir şey yok.Sokakta ayrı taş engeller ve sayılamayacak kadar çok.
Ama hayat bu, yarın kimin ne olacağı belli değil ki
sevgilerimi gönderiyorum
bir gün kendileri de engelli olurlarsa anlarlar belki...
Bu kavga salt senin kavgan değil. Salt engellilerin kavgası da değil. İnsan olan herkesin kavgası bu kavga. İnsan olanlar giderek azalmış da olsa kazanılması zorunlu bir kavgadır bu.
Başarılarını görmek sevindiriyor beni. Sağlıkla kal.
TÜM YORUMLAR (4)