Yine Geldi Kara Gün Şiiri - Veysel Şimşek

Bin dokuzyüz doksanüç sanki daha dün,
Adam yiyen yamyamlar şeytan ile cin
Otuz yedi Canımızı yaktılar o Gün,
İki Temmuz Yine Geldi Kara Gün.

Lanet olsun İnsan yakarmı İnsan,
Muavye tohumlarının kudurduğu an,
İşte O gün yandı otuz yedi Can,
İki Temmuz Yine Geldi Kara Gün.

Yananlar Ali Veli Yakanlar Deli,
Canımızdan Can aldı Yezidin Dölü,
O gün durmaz akar gözümün Seli,
İki Temmuz Yine Geldi Kara Gün.

Sahte Dinci Sakallı sarıklı Puştlar,
Halede Havlar dururlar bu Uştlar,
Unutulmaz Madımak Otele atılan taşlar,
İki Temmuz Yine Geldi Kara Gün.

Bunlara İnsan diyen günaha girerler,
Halede şimdi bile it gibi ürerler,
Dostlar Orda etten duvar örerler,
İki Temmuz Yine Geldi Kara Gün.

Layık değildi O İnsanlar yanmaya,
Gidelim Sivasa yanan canları anmaya,
Türküler söylemeye Semahlar Dönmeye,
İki Temmuz Yine Geldi Kara Gün.

O hak yiyen itlerle haram yutanlar,
Madımak yanarken alkış tutanlar,
Ölmezki hep yaşar kalpte Yatanlar,
İki Temmuz Yine Geldi Kara Gün.

Dünya Muavye döllerinemi kaldı,
Otuz yedide tane Canımızı aldı,
Yobaz İtler bu kadarda Alçaldı,
İki Temmuz Yine Geldi Kara Gün.

Ölmedi yedi canlı o yedi başlı,
Af eden af etti dediki Yaşlı,
Şimdi serbest gezer o eli taşlı,
İki Temmuz Yine Geldi Kara Gün.

Veysel derki yaktı bizi o Kepazeler,
Durmaz ağlar dağlar taşlar gözeler,
Unutmadık her yıl yaramızı tazeler,
İki Temmuz Yine Geldi Kara Gün.

05379590555

TC Gerçekçi Şair Veysel Şimşek

Şiirlerin hepsine noterden Veysel Şimşek adına kullanım hakkı alınmıştır.Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.