Yine Gel Şiiri - İsmail Dinçer

Sen, yalnızca dalgalı havalarda,
Sığınacak bir liman mı aradın?
Sen fırtınalı zamanlarda,
Korunacak bir yer mi aradın?
O an yanında ben varken,
O acıyla bana mı sarıldın?
İçindeki boşluğu,
Benimle mi doldurdun?

Senin gelişinden,
Mutlu oldu beden.
Ne sebeble gelirsen gel.
Yine de uçuverdi hissettirmeden.

Dalgalar durulduğunda,
Fırtınalar kesildiğinde,
Kara yağmurlar yağmadığında,
Çekip gidecektin.
Başka yerlerde eglenip,
Neşelenip, gülecektin.

Zararı yok,
Yine de bekliyor beden.
Kollar hep sana açık.
Sevgisini hissettirmeden.

Fırtınalar yine çıktığında,
Deniz dalgalara boğulduğunda,
Yağmurlar yine yağdığında,
Gel yine sığın bana.
Yine sarıl bana.
Razıyım.

Bu yürek, seni sevdi.
Hemde ta geçmişten sevdi.
Hep seni bekleyerek sevdi.

Yollarım sana kapanmaz, hiçbir zaman.
Kollarım sana açık her zaman.
Sen kötü havalarda yine gel.
Bekliyorum her zaman.