Yine Gel Şiiri - Celalettin Tutkun

Döngel ansızın
Çünkü o şarkıyı seninle sevdim
Seninle başka gördüm güneşin batışını
Uzak şehirlerin insanı olduğundan beri
Her şarkıda sesin var
Her rüzgâr kokunu getirir
Her rüzgâr içimi titretir.

Yine gel
Ansızın olsun bu kez
İnanamasın gözlerim
Kalbim seni bir serap sansın
Yine gel
Öyle bir anda gel ki
Son bir nefes gibi
Varlığına iç çeksin yüreğim
Birçok dönenler gibi değil
Kendi duruşunla, bakışınla
Kalbin bir kuş gibi çarparak gel

Seni ne çok hissediyor
Ve ne kadar az buluyorum
Ama sen gel yine
Ansızın olsun bu kez
Gülüşlerini esirgemeden
Tebessümle süsleyerek yüzünü
Yine kaçamak bakışınla gel

Yine gel
Hangi dört duvar arasında
Şimdi kimleri güldürür
Ve kimlere umut saçar gözlerin
Ne yapsam, nerede bulsam seni
Adını denizde balıklara
Gökyüzünde kuşlara söylesem
Haydi! Dön gel
Daha fazla bekleyemem

Tüm şiirlerini yırtarak
Yaşanmışlarla değil
Taze bir başlangıç
Ve yaşanacak olanlar için gel.
Bir tomurcuk gibi açarak
Hiç koklanmadan
Güneş görmeden
Rüzgâr dokunmadan
Koşarcasına, kaçarcasına
Ölürcesine gel, geleceksen…