Eylül ve hüzün Solmuş yine yüzün
Eylülü yaşıyorsun
Sararmış yaprakla Rüzgara bırak kendini Ayırsın ruhunla bedenini Düşüyorsun yavaş yavaş Toprağın alıyorsun rengini Eziliyorsun birkaç kahpe ayak altında
Bırak kendini masmavi gökyüzü altında
Ruhun haykırsın derebeyin zulmünde
Eylül gibi ağır ve sessiz olsun yüzün Çığlıkları yıksın Gılgamış kulesini
Eylül gibi sessiz annelerin hüznü
Varsın derebeyler yaşasın
Yazlari Sarayları .... Sana düştü eylülün hüzünlü yüzü
Kayıt Tarihi : 16.9.2019 13:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Eylül hep benim için hüzün ayı olmuştur.Mehmet Rauf u Eylul romanı için yad ediyorum.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!