Yine Eylül Şiiri - Melih Coşkun

I
Yine gece oldu
Girdik eylülün en karanlık yerine
Beynimde postal sesleri
Yüreğimin üzerinden tanklar geçiyor
Kuşatıyorlar ağaçları ordular
Sarartıyorlar yaprakları
Yeter artık sonbahar geldi diyorlar
Bir komutan erteliyor bütün sevdaları
İkinci bir emre kadar
Bir çocuk bakıyor pencereden
Korkulu, tedirgin,

II
O çocuk büyüdü bugün
O çocuk büyüdü ve bakıyor yine pencereden
Yine korkulu, tedirgin
O çocuk bakabilecek mi pencereden
Umutlu, sevinçli

III
Eylül koy bugün doğan bütün çocuklarının adını
Eylül’ ün kederini taşısınlar yüreklerinde...
Ve büyümeli o çocuklar
Kurmalılar tanksız, postalsız, silahsız bir dünyayı...

12 Eylül 2002
23: 31